Her sabah uyanıyorum yeniden sabah olmuş yeniden güneş doğmuş diyorum.Saate göz kaydırmadığım anlarda akşam olduğunu bir türlü anlamıyorum ...Peki biz mi hayatı yaşayıp tüketiyoruz yoksa hayat mı bizi ? O kadar hızlı dönüyor ki çark yetişmek imkansız ... Çok garip yaşadığımız yıl sayısı yavaş yavaş 30 oluyor ve neler geçti diye bakıyorumda şöyle bir geriye arkadaşlar, sevgiler, oyunlar, ağlayışlar, kavgalar :) garip hiç o zamanlar hissetmiyor muşuz güneşin doğuşuyla batışını hadi üniversiteye gidelim , hadi işe başlayalım hadi hadi hadi ittik durduk zamanı....Ve bundan sonrası için ellerimle dokunduğum herşeyden zevk almak istiyorum , her anımı doya doya yaşamak ,sevgiyle sıcacık gülümsemeyle bakmak istiyorum gözlere öyle çabuk tükeniyoruz ki meşaleyi bıraktığımız an her taraf kapkara oluyor......
elifaydın
