Uzun bir zaman olmuş yazmayalı. Aslında hala günlüğüme yazıyorum ama buralara pek uğramak gelmedi içimden. Etraflı düşünmek gerekiyor bu sayfalara yazarken çünkü. derin bir okyanus çoğu zaman internet kime nasıl ulaşacağını bilemiyorsun kontrol edemiyorsun bir türlü.
Uras, oğlum büyüyorsun çok güzel büyüyorsun sevgiyle, kahkahalarla, tatlı kavgalarla tepe takla büyüyorsun. Neleri duyuyorsun bilmiyorum ama o cin gibi zekanın her yaşadığımız duyguyu, heyecanı, tepkiyi kayıt ettiğini çok rahat fark edebiliyoruz. Her cümlende birisini görebiliyorum. Kendi tepkilerimde ablamı annemi abimi gördüğüm gibi....
Güzel bir yıla başlamayı hayal ediyorum. İnsanlar hala kötülük yapma peşinde çırpınır dururken ben kendi dünyamda bambaşka bir dünyada yaşamayı diliyorum. Öğle çığrından çıkmış gibi ki her şey hiç kimseye kendini dinletemiyorsun. Kapkara duvarları örmüşler etraflarına kimi karamsarlık, kimi hırs, kimi öfke içinde sallanıp duruyor. Karamsarlık sarmış herkesin yüreğini. En güzelini yaşayanlar çocuklar. Tertemiz duygularıyla tertemiz hayalleriyle masmavi bir dünya kuracaklarını hayal ediyorum. Olması içinde elimden geleni yapmayı planlıyorum. Kreşte geçirdiğim günlerim aklıma hep pamuk yumuşaklığını hissettirmiştir bana öyle yumuşak, öyle beyaz , öyle temiz bir dünyaydı ki orası kokusu bile pudra saflığındaydı. Dilerim dünyayı istediğiniz renge boyarsınız çocuklar sizler olduğunuz gibi kalmayı öğrendiğinizde bu dünya değişecek inanıyorum.
