Merhaba :)))
Benimde artık sanal bir günlüğüm var:) Bu bir başlangıç çook uzun zamandır yazmıyorum, iki kelimeyi bir araya getirmeyeli epey oldu.Hep hayatın gerçekleriyle ilgilendim yıllardır.İlkokuldan bu yana herzaman yazdım , yazdıkça kendimi buldum , dünyadan uzaklaştım, hayallerimle dolaştım çook uzun zaman...Çok güzel bir çocukluğum oldu, özgürdüm doya doya arkadaşlıklarımı yaşadım, doya doya doğayı yaşadım, yüzdüm yunuslarla, bisikletimle tepelere tırmandım, haylazlıklar yaptım.Çocukluğumun rengi bende YEŞİL. Gerçek, doğru ve huzur hatırlatıyor bana bu renk çünkü. Ben hep yazdım çünkü insanlar birbirlerini dinlemekten her zaman sıkılırlar ben hep yazdım kendim dinledim,kendim sordum ve kendim cevapladım.Geriye dönüp okuduğumda her zaman gülümsedim .Ama herzaman yazdıklarımla mutlu oldum o an düşüncelerimi hatırlayamazdım ama hep okudum:)) Güldüm ve sevdim herzaman.Arkadaşlarımı herzaman sevdim unuttum onlarla yaşadıklarımı belki ama herbirinden pembenin bir tonunu sakladım.Yüreğin çook derin olduğuna inanıyorum herkesi sığdırdım :)
Ve şimdi hayatımın 3. devresindeyim kaç devre daha sürer bilmiyorum ama önceki 3 devreyi kısaca özetlemeyi ve devam eden devreleri burda kendimle paylaşmak istiyorum.Bu blogu sadece kendimle paylaşmak için açıyorum bir gün blogun ismini sadece bir kişiye vermeyi düşünüyorum.....
elifaydın
Benimde artık sanal bir günlüğüm var:) Bu bir başlangıç çook uzun zamandır yazmıyorum, iki kelimeyi bir araya getirmeyeli epey oldu.Hep hayatın gerçekleriyle ilgilendim yıllardır.İlkokuldan bu yana herzaman yazdım , yazdıkça kendimi buldum , dünyadan uzaklaştım, hayallerimle dolaştım çook uzun zaman...Çok güzel bir çocukluğum oldu, özgürdüm doya doya arkadaşlıklarımı yaşadım, doya doya doğayı yaşadım, yüzdüm yunuslarla, bisikletimle tepelere tırmandım, haylazlıklar yaptım.Çocukluğumun rengi bende YEŞİL. Gerçek, doğru ve huzur hatırlatıyor bana bu renk çünkü. Ben hep yazdım çünkü insanlar birbirlerini dinlemekten her zaman sıkılırlar ben hep yazdım kendim dinledim,kendim sordum ve kendim cevapladım.Geriye dönüp okuduğumda her zaman gülümsedim .Ama herzaman yazdıklarımla mutlu oldum o an düşüncelerimi hatırlayamazdım ama hep okudum:)) Güldüm ve sevdim herzaman.Arkadaşlarımı herzaman sevdim unuttum onlarla yaşadıklarımı belki ama herbirinden pembenin bir tonunu sakladım.Yüreğin çook derin olduğuna inanıyorum herkesi sığdırdım :)
Ve şimdi hayatımın 3. devresindeyim kaç devre daha sürer bilmiyorum ama önceki 3 devreyi kısaca özetlemeyi ve devam eden devreleri burda kendimle paylaşmak istiyorum.Bu blogu sadece kendimle paylaşmak için açıyorum bir gün blogun ismini sadece bir kişiye vermeyi düşünüyorum.....
elifaydın
