İSYAN

Bir gün olur ki küçücük kalır kalbin sorarsın kendine "hey kalp hey sana diyorum nasıl sığdırdın bunca sevgiyi bu küçücük dünyana nasıl dar ettin içimi hey sana diyorum uyan" sonra uyanırsın birden ne demek istediğini anlamaya çalışırsın çığlık atmak istersin sesin kesilmiştir koşmak istersin kapılarda zincirler içinden söküp atmak istersin kanayan kalbini nafile gücün tükenir ağlamak bile ağır gelir ve işte dersin işte hayat bu....nasılda saklamışsındır orda heyecanları gülüşleri hepsi tek tek kurtulmak ister salamazsın birşey tutar ellerini bir karartı ne olduğunu anlayamamışsındır hep işte dersin işte kader.....korkarsın yükseğe çıkmaktan hep düşecekmiş gibi gelir sonra nefesini tutup kapadığın gözlerini açarsın miden bulanır çıkarmak istersin içindekileri boştur için işte dersin o anda işte bu isyan.....

Hiç yorum yok: