1 YIL GEÇTİ ARADAN KOCAMAN OLDUM

Koskocaman bir yıl geçti bir dk fırsat bulamadım yeni günleri eklemeye eski usül aklıma geldikçe günlüğüme yazıp çizip karaladım.Bu süreç öyle heyecanlıydı ki yemek yemeye başladık,emekledik, tepkiler, gülücükler, oyunlar,saklanbaçlar, yürümeler, ce ee ler herbir gün yazılası her bir gün hatırlanası geçti.Bu anları öyle içime sindirerek yaşadımki sarılmaları,sevmeleri sevinçleri ; çünkü bu anlar kadar doğal sevgi gösterilerini hayat koşturmacasına girince yaşayamayacağız bir daha....Evet en güzel anlar bu tertemiz hayat mücadelesiz tertemiz sevgiler ile dolu olan anlar.....




Sünnetimizi bile olduk daha 1 aylıkken sünnet maceralarını anlatırız babanla sana ,az kalsın seni alıp kaçırıyordu baban hastaneden senin ise tek derdin karın açlığın ve uyuma isteğindi :)) Sonra hem Ünyede hem istanbulda mevlüt yaptık sünnet kıyafetini halan aldı mahşallah yazını da babaannen işledi herşeyin öyle güzel öyle şanslı bir şekilde gidiyorki sana anlatamam gerçekten hayatımızın şansı oldun bebeğim....









İlk yemek yeme denemelerimiz; püskürte püskürte meyve pürelerini yüzüme saçtıktan sonra bide bana sırıtıyordun sonra ...Öyle kısa zamanda alıştınki yeme
klere en kola yiş oldu karnını doyurmal ve sana yemek yedirmek çok zevkli hale geldi daha ne fotoların var sırayla göstereceğim....;))